Zabójcy marzeń

widzę ich twarze, tak różne
a ich oczy mają to samo spojrzenie
widzę ich twarze tak smutne
te oczy czekają na rozbudzenie

i patrzę przez chwilę w lustro nadziei
wyglądam przez okno mych pragnień
i widzę jak dziecko w śnieżnej zawiei
zagubia się w świecie swych marzeń

i widzę ten ból noszony o świcie
gdy ciało nie pojmuje rozumu
i widzę ten żal noszony za zabicie
pragnień, marzeń, radości tłumu

autor

p_s

Napisany: 2009-01-06 Dodano: 2009-06-01 21:44:08

Ten wiersz przeczytano 682 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Społeczeństwo

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie