Wróciłem
Wróciłem, dopokąd szedłem wzburzony w
miłości
umysł mój zaprzątało jedno, tylko
czy kierunek dobry obrałem idąc naprzód?
Wróciłem, zatoczywszy koło entuzjazmu,
szczęścia
i rozpaczy, która przyszła zza mnie
dogoniwszy z cichym westchnieniem -
zawróć!
Wróciłem, do miejsca początku, lecz krok
dalej
tam gdzie była radość pierwszego
spojrzenia
i chcę tam zostać, z Tobą tylko.
autor
p_s
Dodano: 2011-09-14 22:48:14
Ten wiersz przeczytano 585 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Nie każdy jest na tyle mądry by powrócić , niektórym
łatwiej wychodzi porzucić
Dobrze,ze zawrociles.Piekny wiersz.+++