zaćmienie - cienie ciem

Ty Vick Thor wiesz, że ja ciem(ność) widzę i do twoich
wierszy jak "ciem" latam. Dzisiaj nawet z krótkim
komentarzem: dobry wiersz.

Pytanie retoryczne bo wiadomo,że ćmy porażone światłem
tam giną ale człowiek też gdy dostanie za dużo
nieprzygotowany wiedzą i doświadczeniem gotuje sobie
taki los lub choruje Prawda,że wszystkie istnienia
lecą ku światłu słońcu Instynkt kieruje, bo bez niego
życie nie trwa długo Pozdrawiam Wiersz fajny Podoba
mi się Pozdrawiam :):)

My ludzie niczym od ciem się nie różnimy,też lecimy ku
zagładzie.
Piękny wiersz.Pozdrawiam.

jak motyle

starzejący się motyl
nie zasypia spokojnie

włochatą ćmą/
wzlatuje o zmroku/
w poszukiwaniu światła/

samounicestwienie/
dla skry żaru/

kobieta jest motylem/

a.. jest parę grzechów głównych, które zaciemnają
serce; umysł pewnie zaciemnia coś innego..
przewrotnie wykomarzyłeś ten wiersz, tylko
zaciemniniłeś pytanie, czym się różnimy od owadów,
czy od cieni, pytasz?

"czymże, my ludzie, od nich się różnimy?" - jesteśmy
więksi i głośniejsi i zgładzamy zawsze coś więcej niż
siebie, kiedy po ciemku lecimy w stronę światła, jak
się nam zdaje:))

ciem? naprawdę niciem :)

Ćma to nie motyl by latać za dnia . Rozkłada skrzydła
odpoczywając a motyl składa je pionowo jak ja dłonie
gdy jest mi źle . Drobna różnica a jednak . Pozdrawiam

"czasem tak dla checy / lubię patrzeć jak / coraz
bliżej świecy / ruda krąży ćma"...z piosenki Lady
Pank...pozdrawiam

nie komentuję, głosuję ;)

Doskonały tytuł, pod którym znalazłem również ciekawą
treść, budzącą refleksje, zaczynam więc reagować na
bodźce podstawowe.

piękny wiersz Vick, po prostu piękny. ściskam
serdecznie :)