Zaczarowany książę

Dawno, dawno temu, za górami, za lasami, za siedmioma dolinami żył sobie pewien książę, a miał na imię Paweł. Był bardzo przystojny, inteligentny i bardzo, ale to bardzo odważny, ale mimo swoich zalet nie umiał znaleźć odpowiedniej dla siebie kandydatki na żonę.

Po długich i nieudanych poszukiwaniach w miasteczku, w którym mieszkał, postanowił wybrać się do sąsiednich miasteczek i wsi. W tym samym dniu, w którym postanowił, że tak uczyni wyruszył w drogę, gdy zmierzch już powoli zapadał i zbliżała się noc, zorganizował sobie postój, rozłożył namiot, zjadł kolację i położył się spać. W nocy ktoś jednak zakłócił jego spokój, osoba, która to zrobiła była straszna i okropna, czyli po prostu wiedźma. Książę w chwili, gdy ja zobaczył przestraszył się i zaniemówił, bo twarz jej była tak okropna i zaniedbana, że prawie przypominała śmierć. Wiedźma miała zwyczaj, że każdego kogo spotkała zamieniała w coś innego, ale równie pięknego. Tak, tez stało się z księciem, wiedźma bez słowa zamieniła go w piękną i dorodna jabłoń obfitą w owoce i szybko uciekła z miejsca całego zdarzenia.

Rankiem przechodziła ta drogą wróżka, książę w chwili, gdy ja zobaczył szybko powiedział:
- Przepraszam bardzo, że przeszkadzam, ale czy mogłabyś mnie odczarować z czaru
rzuconego na mnie przez okropną i wstrętną wiedźmę?
Wróżka mu odpowiedział:
- Oczywiście, mogę Cię odczarować, ale najpierw muszę zebrać wszystkie składniki mi do
tego potrzebne.
Poszła więc na łąkę znajdującą się nieopodal i mając już wszystkie składniki wróciła do księcia. Gdy mieszała swoją miksturę w kociołku zapytała się:
- A powiedz mi proszę co ty tutaj właściwie robisz?
- Ja? Jakby to powiedzieć? Szukam właściwej kandydatki na żonę.
- O! – powiedziała wróżka – to Ci dopiero niespodzianka. Tak się składa, że mam siostrzenice
mniej więcej w twoim wieku.
- Naprawdę? A jaka ona jest?
- Bardzo ładna, lubi pomagać ludziom, lubi zwierzęta, a szczególnie wiewiórkę.
- A jak ma na imię? – dopytywał się książę.
- Agnieszka – odparła wróżka – Jeśli chcesz możesz ja sam poznać, mieszka razem ze mną.
Książę zgodził się i po wypiciu mikstury, która pozwoliła mu wrócić do swojego wyglądu razem z wróżką poszedł do jej domu.

Gdy byli już na miejscu wróżka przedstawiła mu Agnieszkę. Rzeczywiście była ona bardzo piękna. Oboje zakochali się w sobie i postanowili wziąć ślub. Wesele odbyło się niedługo po oświadczynach. Ja też tam byłam miód i cole piłam.

autor

Baśka

Dodano: 2007-02-28 21:28:22

Ten wiersz przeczytano 1322 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Wesoły Tematyka Dla dzieci

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie