Zagadka
Rozwiązania proszę pisać w komentarzach :)
Rozsypany pył złoty w rozlanym
atramencie.
Wie co było przed nami i za setki lat
będzie.
Jej czasu, bo w innym wciąż liczyć nie
umie,
choć pewnie czasem myśli, że wszechświat
rozumie.
Przedziera się przez pusty mrok
nieskończoności,
wierząc, że rozumie niezrozumiałości.
Lecz gdy patrzy jasno w ciemne oczy
dwuznaczności,
płonie za nią ogon i wpada w labirynt
cichej samotności.
Nareszcie w wiecznym bezkresie spotyka ją
jej kres.
wszelkie prawa zastrzeżone
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.