Zagubiona
Kiedy przyjaźń?
Halo!
Czy ktoś widział mój świat?
Widziałeś go?
A Ty?
Halo!
Czy ktoś mnie jeszcze słyszy?
Jesteście?
Odpowiedzcie proszę!
Halo!
Słyszę tylko swoje echo.
Jestem sama
Pogrążona w ciemności.
Ona jest wszędzie.
Otacza mnie...
Otacza mą duszę...
Otacza me ciało...
Jest tu ktoś?
Halo!
Słyszę kroki.
Nic jednak nie widzę.
Blask, widzę teraz blask!
Przyszli po mnie...
Idą...
Słyszę ich.
Halo!
Wołam i słyszę...
Słyszę odpowiedź!
Idą!
Przyszli...
Przyszli Ci których kocham...
Moi przyaciele.
Dziękuję.
Teraz rozumiecie?
autor
maniulka
Dodano: 2008-02-29 17:04:49
Ten wiersz przeczytano 466 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
piękny i wymowny :) udało ci się mnie wzruszyć ... ja
też mam takich przyjaciół :) liczę na komentarz :)
No i ja też przyszłam...a swoja drogą...fajnie jest
przyjść...bardzo ciekawy wiersz...podoba mi się...