Zagubiona
zagubiona w świecie nienawiści
wyrok na siebie wydałam
stojąc nad przepaścią życia
mogiłę kopałam
w niej ma dusza legnie
i serce zranione
nie mając sił więcej
by żyć odrzucone
marmurowa płyta
mogiłę przykryje
na niej słów parę
z serca płynących wyryję
„Oddała ziemi swą duszę i ciało
nie mając przy sobie serca
które by kochało”
autor
perełka-iskierka
Dodano: 2006-10-10 00:01:15
Ten wiersz przeczytano 466 razy
Oddanych głosów: 28
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.