Zagubione myśli.

Zagubione myśli błądzą mi w głowie.
Zranione serce nic juz nie powie.
Usta pobladłe straciły blask.
Oczy juz nie mogą płakać,
Zabrakło łez,wyschły na pustyni życia...
Po co i komu taki mój stan?
Zraniona dusza i ciało?
Tak sie starałam
I na co to było
I tak się życie nie ułożyło.
Lecz nie rozpaczam
Żyje jak umiem.
Uśmiechem czasem ludzi czaruje
Może kiedyś sama siebie zrozumiem?

Warto próbować-od nowa żyć!
Warto przez życie z podniesioną głowa iśc.

czyż życie nie jest snem,który śni nam się we śnie?

autor

India

Napisany: 2006-01-09 Dodano: 2006-01-09 20:22:42

Ten wiersz przeczytano 1031 razy

Oddanych głosów: 28

Rodzaj Sylabiczny Klimat Optymistyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie