Zagubione myśli
Mój czas spowolniał
spada gwiazdą do morza
rozpływa się w krzyku mew
przyciszony stoi na plaży
pamięć przywołuje skrawki radości
uskrzydla czas nadzieją
zostawia ślady stóp
na mokrym piasku
samotność cieniem drażni
więc człapie ospale donikąd
myśl rzeźbi twój obraz
tęsknota roni łzy goryczą
usta błądzą między miłością a śmiercią
czy jeszcze żyję
może wiatr rozpędzi niemoc
obudzi szaleństwem pragnień
autor
Xenia1
Dodano: 2017-09-15 23:13:44
Ten wiersz przeczytano 1083 razy
Oddanych głosów: 24
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (46)
Mała duża masz rację tylko jak to zrobić leżsąc.
Pozdrawiam serdecznie z uśmiechem, miłego dnia życzę.
Dobrze oddany stan ducha. Czy nie powinno być
"donikąd"? Miłego dnia:)
pesymizmem powiało, ale póki jest nadzieja i są
marzenia- wszystko stać się może.
dopóki mamy marzenia, dopóki w nie wierzymy, dajemy
sobie szanse na ich spełnienie. a marzenia lubią się
spełniać, bo taka ich rola.
dobry, choć troszkę smutny wiersz.
pozdrawiam, dużo zdrówka :)
Dobrze jest mieć piękne wspomnienia, ale trzeba żyć
dalej i nie zadręczać się smutkiem.Pozdrawiam Xseniu.
Niech te skrawki radości przerodzą się w jedno wielkie
szczęście.
Miłego weekendu, Xeniu :)
żyj i pisz dalej życzę miłości i szaleństw
Januszku Krzysztofie dziękuję za komentarz. Pozdrawiam
serdecznie z uśmiechem, miłego dnia życzę.
Angel Boy dziękuję za komentarz. Pozdrawiam
serdecznie.
Andrzeju 1988 dziękuję. Pozdrawiam serdecznie z
uśmiechem.
oj faktycznie zagubione myśli... a wersy ciekawe -
tęsknoty pełne i łez niepotrzebnych czas osuszyć puki
trwa życie...
Tańcząca z wiatrem oby to życzenie się spełniło -
dziękuję dobra duszko. Pozdrawiam serdecznie z
uśmiechem.
"pamięć przywołuje skrawki radości"
Dobrze jest mieć miłe wspomnienia i chociaż czasem je
przywoływać. Pozdrawiam.
Ślicznie z miłością.
Może wiatru uda się rozpędzić tę niemoc :) Pozdrawiam
serdecznie +++