Zagubiony człowiek

czasami człowiek zagubia się w
swoim świecie
już nie wie co dobre a co złe
czy postępuje właściwie
czy wybrał dobra drogę tą
zmierzającą ku Bogu

przeprasza Pana Boga za swoje winy ale
ma przeczucie że może drugi raz
popełnić ten sam grzech
robi to nieumyślnie

wtedy bardzo żałuje
czuje się zużyty jak
stara zabawka
zepsuty do krwi
włącza się rachunek sumienia
czerwona lampka ostrzegawcza


niestety po pewnym czasie
nic to nie zmienia
robi to nadal
następuje walka z samym
diabłem
przyjemnościami
pragnieniami

Czuje się z tym bardzo źle jakby
przekreślił wszystko
chce umrzeć
i nie ma już odwrotu
popełnia ten czyn

autor

martusia87ster

Dodano: 2011-11-06 21:56:48

Ten wiersz przeczytano 2382 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie