Zagubiony dzień

Kiedy milczysz
jastrząb rozrywa mi serce
sam Mefisto śle złe myśli
napawa bólem przerażenia
aż boję się wymówić słowo nigdy
spala oczekiwanie popiołem

krzyczę - wróć, jeszcze żyję
otworzę się kwiatem agawy
kwitnąć będę w twych ramionach
budzić uśmiechem miłości
z wdziękiem podam Ci usta

a kiedy na chwilę odejdziesz
przywołam siłą wiatru
jesienią spadających liści
echem, niezapominajką

autor

Xenia1

Napisany: 2017-09-18 Dodano: 2017-09-18 00:22:29

Ten wiersz przeczytano 1024 razy

Oddanych głosów: 24

Rodzaj Nieregularny Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie