zakazana miłość
Napisałabym wiersz o tobie.
Nie mogę.
Poszłabym dokąd chcesz
z tobą.
Wystarczyłoby tylko iść,
iść, iść
i nie pytać o drogę.
Nie mogę.
Całowałabym twoje włosy
twoje usta...
Lecz choć miłość jest tuż, za progiem,
kochać cię nie mogę.
Nie mogę cię nawet nazwać,
choć usta składają się do szeptu
czułego.
Dlaczego?
Aby nie skrzywdzić innych, dlatego, ale to takie trudne. NUNa
Komentarze (4)
Platoniczna miłość krzywdzi co najmniej trzy osoby i
nie przynosi korzyści ani przyjemności żadnej ze
stron. Ciekawy z życia wzięta treść wiersza,
pozdrawiam.
masz rację najgorsze jest to"co powiedzą".....i
tracimy wszystko to co jest piękne,nie wiem czy
warto..potem będzie żal...
Uczucia wyrażone w wierszu są mi bardzo
bliskie...nostalgiczny klimat...smutek...ból...Ładnie
to ujęłaś w utworze.Pozdrawiam ciepło.
Ładny, pełen tęsknoty i miłości. Ciężko żyć gdy
kochamy osobę i nie możemy jej tego wyjawić.
Pozdrawiam.