Zakazana milosc
noc przytulila delikatnoscia aksamitu
zar rozjasnial twarze
dotyk ust rozbudzil namietnosci drzenia
do spelnienia naglych marzen
ksiezyc porwal codziennosc
wyrzucil z loskotem w krater plomienia
wiatr porywal iskry zmyslow
zatracilismy wszystkie przyrzeczenia
switaniem ogien przysnal
choc zar palil sie w jego wnetrzu
trzeba bylo wygasic ognisko
by wokol nic nie splonelo
kiedys ostygnie cieplo paleniska
a wiatr popioly rozwieje
pozostanie puste miejsce pogorzeliska
moze tam - kto wie
jeszcze wyrosnie i zakwitnie
niezludny kwiat milosci
Komentarze (41)
Ciekawa Proza Poetycka, napisana , ze smakiem:)
Pozdrawiam.
Jesli to miłość to ,kto wie:)Piekny wiersz+++
Często ta zakazana zostaje naszym niespełnieniem ale
bywa ,że rozkwita jak najpiękniejszy kwiat :)
Zakazana milosc..bardzo ladny wiersz
Piękny wiersz tryskający namiętnością niczym
wulkan...ale nawet na zastygłej lawie wyrastają
roślinki...ale lepiej dbać by ten żar jednak nie zgasł
i nie było pogorzeliska po miłości....
dolanczam sie do innych iscie pozytywnych opinii
pozdrawiam
Kwiat miłości zakwitnie wszędzie,ale różny jest jego
czas rozkwitu i usychania.
trudna miłość ,bo nie może ranić innych ,plonie
okruszkami,smutny , piękny wiersz
W wierszu płonie miłość, a czy zakazana? Nie wiem.
Ciekawie napisany wiersz.
Kawał dobrej poezji, poruszający trudny temat,
pozdrawiam.
Cóż to jest miłość? to pragnienie piękna, a że
zakazana, to jest jeszcze piękniejsza… śliczny
uroczy wiersz, miłosne plusiki +++
słowa i klimat i jeszcze raz klimat jest niecodzienny
w tym wierszu.
Bardzo mi się podoba i ujęłaś temat właśnie tak jak
powinien brzmieć. Chwila namiętności bez żadnej
przyszłości. Może jeszcze ta mała iskierka ,ale ona
też z reguły gaśnie , ponieważ trudno w pełni cieszyć
się szczęściem , które nie należy do nas.
Ależ żar w twym wierszu. Przypomniał mi on jeden
epizod z mego życia. + Pozdrawiam.
Ciekawy wiersz, pobudza czytelnika do własnych
wspomnień i spojrzenia na uczucie bardziej dogłębnie.