Zaklęte w czas
Oglądałam dzisiaj fotografie,
piękne twarze zaklete w czas,
widziałam pojedyńcze osoby,
nie widziałam juz nas,
patrzyłam w twoje oczy,
chciałam zobaczyć ich głębię,
nie czułam,że myślisz o mnie,
serce mało w piersi nie pęknie,
dotykałam reką ust miękkich,
delikatnych jak aksamitowy kwiat,
zapatrzona w ten widok uroczy
zapomniałam,że istnieje świat,
dlaczego czas zamknął swoje podwoje,
wizerunek zanikał,czy to łzy moje?
upadło zdjęcie, z rąk się wysunęło,
już wszystko skończone,
a ja tak bardzo się boję,
siebie się lękam i czynów swoich,
przecież mogło być inaczej,
czarne myśli w głowie się kołaczą,
anioły pochyliły głowę
i ze mną cicho płaczą.
Luba
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.