zakochana anielica

zainspirowana wierszem Mrocznego o zakochanym diable chciałam pokazać co czuje anielica...

Dobrą była anielicą,
co kazano, to robiła.
Nigdy w życiu nie broiła.
Ludziom zawsze pomagała,
biednych krzywdzic nie dawała.

Jednak ileż można ciagle dawać?
wyszła z nieba świat poznawać.
Już słodyczy miała dosyć,
zapragneła gorycz znosić.

Gdy mijała bramy nieba,
wpadł jej w oko" ktonietrzeba".
Wzrok ciekawie JEGO gonił,
w sercu dziwny sygnał dzwonił.

Nie wiedziała dobra mała,
że sie w diable zakochała.
Poszła za nim aż do piekła,
gdy ją spostrzegł to uciekła.

Ogień diabła ją rozgrzewał,
ciało dziwny żar zalewał,
i pragneła,
i się bała,

ale diabła pamietała.
Wciaż myślami powracała,
do tych oczu czarnych,dzikich
jakie mają rozbujniki...

i marzenie wielkie miała...
diabła znowu ujrzeć chiała...

szkoda,że Ciebie już tu nie ma Mroczny!:( i została sama moja biedna anielica...

autor

ewak

Dodano: 2006-09-09 23:27:58

Ten wiersz przeczytano 891 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie