Zakręt

Ach te zakręty... plus

tyle że po każdym zakręcie jest droga prosta...ładny
wiersz natury egzystencjonalnej

Dziękuję za ten wiersz, ja jestem po zakręcie i
próbuję przejść na prostą i nie dać się zwariować,
życzę dużo powodzenia,

Piąty wers zaburzył mi płynność czytania. Tematyka
fajna i to chyba tyle. Pozdrawiam;)

Nawet autostrady miewają zakręty, więc my w życiu też.

Dziękuję za rady,do kilku z nich się dostosowałam
(teraz wiersz wydaje się ciekawszy w swojej
formie),dzięki MISTIQUE :)

Pięknie,krótko,dobrze,że masz wiarę,że wszystko można
wyprostować.Dziękuję Ci za słowa otuchy.Chciała bym,by
się ktoś pojawił na"moim zakręcie" i wyprostował moje
Życie.Abym mogła komuś zaufać,cały tydzień jestem
zajęta,natomiast w w wolne dni,dopada mnie samotność i
dręczę się wspomnieniami.Cieplutko pozdrawiam.

Staraj się tej prostej nie stracić z oczu.

zastanów się, czy jest sens używania tylu powtórzeń.
wiersz bardzi na tym traci. można zamknąć go w
miniaturowych ramach i wyłuskać całę esencję. raczej
unikaj powtórzeń. co Ty na to?
"znowu jestem na zakręcie/życie praca/
wszystko dziwne/dom rodzina/ bardzo obce//widzę
prostą/ nowe życie. " pozdrawiam ciepło :)

Pod gorke w zyciu jest bardzo duzo a prostych tak
niewiele ....mam nadzieje ze prosta z tecza sie pojawi
bo musi

Witaj Justynko! :) Ty jak zwykle niezawodna ;)
Ciekawy wiersz, zwolnij przy zakręcie ;) pozdrowionka

Pięknie jak zawsze i pięknie, że z nadzieją.
Pozdrawiam serdecznie.

dobrze jak juz widac prosta:)

byle z zakrętu na prostą bez kraksy - może dać ostro
po hamulcach?

Bo "coś być musi, coś być musi do ch... za zakrętem"
Za zakrętem zawsze jest coś nowego i ciekawego, w
końcu kiedyś kończą się te zakręty... pozdrawiam