Zakrywam ręką niebo

Ustalam granice ciszy
by marzeniami dotknąć ziemi
spomiędzy palców stóp

wyrastam korzeniami drzew,
konarami,a przecież
łatwo jest sięgnąć po owoce.
kwitniesz

w wyobrażeniach o życiu martwym
i przeszłym.

powiedzmy że zakrywam ręką niebo
w dotykaniu warg

teraz wszytsko się zmieni
- nie wiem: na lepsze, na gorsze.
mój pociąg odjeżdża, a ja
nie będę do niego wskakiwać w biegu

autor

m@gik

Napisany: 2007-01-14 Dodano: 2007-01-23 10:15:44

Ten wiersz przeczytano 461 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie