Żal
Być znanym, pamiętnym,
Jakby się zniknęło z marnego istnienia,
Przez świat plugawo przeklętym,
Bez cienia żalu, bez wybaczenia.
Życie dalej toczy to, co nazywamy bytem,
Nikt nie patrzy tam, gdzie patrzeć się
powinno,
To co dobre, równa się ze zbytem,
Serce to nie raj, lecz przeraźliwe
zimno.
A świat dalej swe koło toczy,
Przemijają ludzie, do przodu płynie
czas......
Tu nie jeden zagubiony ciągle kroczy,
Nie szuka bogactw, szuka ludzi-nas.
Spójrzcie choć raz w jego stronę,
Nie patrzcie co na zewnątrz ma,
Nie myślcie że serce z kamienia ma
zrobione,
Lecz posiada duszę- on ją innym da.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.