Zal...

Ach, jakze slodko byloby umierac,
Gdybym miala pewnosc, ze bylam kochana,
A tak zal gorzki zaczyna doskwierac
I poczucie, ze znowu jestem oszukana.

I nie ma chocby okruchu milosci.
Skapisz nawet jednej chwili uniesienia.
Nie dajesz tej wiary, ani tej radosci
Z ust dotyku, czy chocby tkliwego spojrzenia.

To gra. Ty klamiesz i wiem, ze tak jest.
To wstrzymuje odruch i me serce chlodzi.
Ja wiem - Moje slowo, czy moj czuly gest
To dla Ciebie tylko maly epizodzik.

Dumny byles trzymajac mnie wtedy w ramionach,
Przekonany, ze wreszcie zdobyles mnie cala.
Przykro mi, ale musze Ciebie rozczarowac.
Tak. Owszem. Zdobyles - lecz tylko me cialo.

Zas dusza moja zostala nietknieta,
Splynal po niej smutek, znow jest niewzruszona.
Na powrot sie stala dziewicza i swieta,
Choc jeszcze przed chwila byla zagrozona.

autor

Betty Morris

Napisany: 1981-05-09 Dodano: 2008-03-25 15:42:23

Ten wiersz przeczytano 687 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie