Żal
Skarbie...
Panie niewdzięcznym jestem człowiekiem,
Zawsze byłeś przy mnieu u boku mego
stałeś.
Cóż ja przez te lata Ci oddałem?
Ty poświęcić Życia za mnie się nie
bałeś.
Nic nie stracić, wiele, wszystko?
Kocham a skrzywdziłem, coś strasznego.
Z winą proszę raz ostatni Panie.
Ratuj potomnego, niech się Twoja wola
stanie.
...przetrwamy.
autor
IzaR
Dodano: 2008-05-27 13:09:38
Ten wiersz przeczytano 658 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.