żal

...wiatr policzkiem dziś dotykał moją twarz...

błądzimy w jednym labiryncie
i żal ogromny w nas pęcznieje
i każde z nas chce znaleźć wyjście
tak bardzo chcemy żyć dla siebie

nie możesz być mym Tezeuszem
a ja Ariadny nie mam kłębka
nie wiem co jeszcze zrobić muszę
...bo już modliłam się...i klęłam

gdy nam nie starczy sił do końca
a przeszłość nie zatonie w Lecie
gdy zbraknie dla nas troche słońca
Charon przez Styks miłość przewiezie

autor

Morfula

Dodano: 2006-08-07 00:07:14

Ten wiersz przeczytano 509 razy

Oddanych głosów: 15

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie