Żal niewykorzystanych szans

Iść swoją drogą, nieprzetartym szlakiem
Choć życie rzuca pod nogi kłody
Żyć, by żyć prawdziwie nie obejść się smakiem
By nie miały wpływu ni wiatry, ni mody.

Choć cały czas trzeba zdobywać dla siebie
Część świata, choć trudna to sztuka
Tak trzeba zdobywać by było na ziemi jak w niebie
Zaś nie znajdzie tego ten kto nigdy nie szuka.

Choć zguba czeka na każdym mijanym ulicy rogu
Choć serce rwie się tam gdzie rozum odradza
Stań więc proszę dzisiaj na moim progu
Nie będziemy nikomu w niczym przeszkadzać.

Bo życie w taki sposób należy przeżyć
By żal niewykorzystanych szans cię nie opanował
By można było tak po prostu, zwyczajnie wierzyć
Żeś sobie życie najlepiej jak się dało zgotował.

Gdy żal straconych szans,niewykorzystanego czasu
Gdy błędy są dla ciebie tymi karygodnymi
Jak dla chemika, który wlał wody do kwasu
Nie żyj przeszłością lecz chwilami nadchodzącymi.

autor

marco1105

Dodano: 2009-02-07 15:57:35

Ten wiersz przeczytano 591 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie