Zalicz, zapyl, zapomnij

Trochę mnie rozbawił ale w sumie gdyby tak pomyśleć
głębiej to i w życiu też tak bywa i to wtedy jest
smutne:) Skąd u Ciebie tyle pomysłów . Podziwiam:))

Dorotko to najdowcipniejszy i najciekawszy wiersz na
dzisiaj. Brawo, sprawiłaś, że śmieję się do ekranu :)
Daj klimat wesoły, nie ma się co smutać, kwiatki muszą
być zaliczane, taka już przyroda jest. W życiu to co
innego, niech kwiatki się szanują i już :))

pomysłowo i życiowo - o mężczyznach, którzy skaczą z
/kwiatka na kwiatek/, dbając tylko o własną
przyjemność, trutnie jedne :) z trzech Z, bliższe mi
to, które chyba było /natchnieniem/ dla tytułu -
zakuj, zalicz, zapomnij; pozdrawiam

Witaj Dorotko Ulka widzi w tym wierszu obserwację
natury.Ja też widzę naturę tylko z tej drugiej
strony.Ten wyjątkowy truteń nawet nie zadbał o klimat
albo był niedoświadczony albo po prostu
cienias.Ciekawy wiersz a zarazem pełen zawiedzionej
miłości.Pozdrawiam cieplutko.

Jak swiat swiatem byli romantycy,byli i
"zaliczacze":)Serdecznie pozdrawiam+++

Dorotko jak zwykle zaskakujesz tematem, wiersz skłania
do zadumy. Pozdrawiam :)

może i tak jest ale świat pszczół i owadów nie jest do
końca zbadany czy tylko instynkt czy też obyczaje a
może system inteligencji dopracowany i może być
tak,że tylko owady przetrwają bo ich ilość jest w
populacji ogromna Warto zatem przyjrzeć się nie tyle
co robi tylko jak i kiedy? Wiersz obserwacja natury
Pozdrowienia:)

Bardzo ludzki wiersz Dorotko. Przedkładając
'domniemane dobro' nad gramem poświęcenia, ot
osobiste korzyści. Smutne. Pozdrawiam:-)

Och Ty...Widać, że owady są konkretne i brak im
szczypty romantyzmu, co dobrze oddałaś w swym wierszu.
Pozdrawiam serdecznie.