Żałobna gra w obrazie Salvadora...
Twoje ręce, ryby pływające,
Rude włosy, jesień drzew pod słońcem,
kibić wiotka na wietrze faluje,
wzrokiem bystrym przestrzeń obejmuje.
Siedzisz taka spokojna, bezradna,
wokół morze, faluje dokładność,
ruch drgający z obrazu wypływa,
wszystko żyje i ty płynnie żywa.
Dali oddał w obrazie ruch,drganie
cynobrowe zegarów tykanie,
obłe kształty na tle opowieści,
paranoja z delirią się mieści.
Miękkość kształtów i czas w deformacji,
zda się dotkniesz, jak z żelu w wibracji,
idylliczny płynie obrzęd marzeń,
surrealizm wciąga, magią zdarzeń.
Eurydyka-Lidia27.03.2014
Komentarze (20)
świetny, obrazowy. :)
ładnie
piękny obrazowy wiersz pozdrawiam
Zamieszkać i w obrazie i w wierszu. Wracać tylko na
"coś więcej" :) Pozdrawiam.
Ładnie opisałaś obraz. Mimo, że refleksja, czule
oddałaś się pisaniu. Stworzyłaś piękno. Pozdrawiam