Zamek mym schronieniem
z dedykacją dla tej jedynej tej która buduje zamki będące mym schronieniem
Zdradzony patrze
Nic nie widzę
Mgła myśli gęstnieje
wspomnienia znikaja
Piasek sypie się z chmur
Wiatr tworzy zamki
Stawia nowe wyzwania
Czy podołam?
schronieniem mym tylko Ty
Tarczą, mieczem, siłą
Powiedz jak mam zwyciężyć?
Zamykam oczy i widzę
Wspomnień czar przegania chmury
Już wiem... ale czy napewno?
Stawiam pierwszy krok, drugi, trzeci...
Natchniony idę, biegane
Aż w końcu znajdę
Odnajdę nas, odnajdę siebie!
Aga:*
Komentarze (2)
Nadzieja...gdy zaczniemy biec uda się odbudować
miłość.... Kiedyś też w to wierzyłam. Teraz? Teraz
sama nie wiem?
piękne wyznanie, pełne nadziei na jutro. Ślicznie
napisany :)