Zamglone życie
Bo każdy cel kiedyś zmieni się,
W zamglony punkt.
Przejrzysta ścieżka,
Zginie w śród umarłych pól.
Słońce, które kiedyś oświetlało drogę,
Zasłonią ją czarne chmury.
A ty, stojąc na rozstaju dróg,
Będziesz trzymał głowę wyżej,
Od niedostrzeżonych gór.
Obiecując, że nie przeszkodzi Ci w
życiu.
Nawet najtrwalszy mur.
autor
K. Aneta
Dodano: 2006-08-25 13:23:10
Ten wiersz przeczytano 511 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.