Zamyslenie

Siedze w pokoju samotny
naprzeciwko stolik i ty
blekitne niebo,usmiech
oprawione w brazowa ramke
jak ciezko samemu,zal
wspominam ten cieply dzien
uchwycony migawka aparatu
tacy szczesliwi bylismy
dni przelatywaly obok nas
jak express po szynach
teraz smutek,tesknota
ilez to dni minelo
a ile nocy nie przespanych
za oknem chmury,deszcz
to jakby wszystko bylo przeciwne
naszemu spotkaniu,dlaczego
nie mam ochoty na piwo,papierosa
chociaz mam to w zasiegu reki
siedze i patrzac na ciebie,czekam
moze jednak dzwonek u drzwi zadzwoni
wiem,ze tak samo ty tam czekasz
to jedynie pomaga przetrwac te dni
chce juz stanac przed drzwiami,otworzyc
i widziec ten blysk radosci
te usmiechniete oczy,juz jestem
ale na razie pozostalo zdjecie,lzy
i nadzieja na szybkie spotkanie

autor

Janusz_57

Napisany: 2011-02-11 Dodano: 2011-04-08 00:26:54

Ten wiersz przeczytano 554 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie