zanim ucieknę

zamknij oczy
i przyjrzyj się ciała mego kresom
wpatruj się tak długo
aż szeptem nie przerwie Ci blady świt
wpraw mnie bystrością Twych spojrzeń
w bezwstydne zakłopotanie
i niech poczuję
że nie mam dokąd uciec
pozwól
bym była niczym dom z Twego dzieciństwa
tym czym dla sadownika jest wiśniowy sad
chcę być Twoją sentencją
inwokacją
naucz się mnie na pamięć
słowo po słowie
linijka po linijce
tylko ukrywając mnie głęboko w sobie
uczynisz mnie niezdolną odejść
więc zrób to teraz
już zamnkij oczy
i nie otwieraj

autor

Aimertume

Napisany: 2006-05-03 Dodano: 2006-05-03 17:04:48

Ten wiersz przeczytano 900 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Wolny Klimat Romantyczny Tematyka Erotyk

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie