Zapach błękitu
Czujesz?
To błękit
tak pachnie.
Słyszysz?
Jak wiele krzyku
może się kryć w milczeniu.
Śnię
sen może trochę nazbyt długi.
Bo czasem trudno zasnąć
i jeszcze trudniej wstać.
Zatopiona w dźwięku wieczności
zapominam życie.
Mamo
kup mi ten tusz
wydłużę rzęsy
marzeniom.
Nie kupisz?
Cóż
każdy świat kiedyś się kończy.
I tylko ten zapach
błękitu
przypomina tamto niebo.
Więc może chociaż
kupisz mi
kredki?
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.