Zapatrzenie

Ciepły wiersz mimo jesiennego chłodu, podoba mi się :)

Świetny wiersz. Pogratulować.:)

....;-))) zapatrzenie bywa zwodnicze...jesień pachnie
melancholią kolorów.....słowa wiersza są magią nocy
otulonej nostalgią....pozdrawiam jesiennych liści
szelestem....;-)))

Nie jeat to rewanż... Przeczytałam Twój wiersz i
bardzo, bardzo mi sie spodobał. Emanuje z niego tyle
ciepła...

dobrze mistrza mieć przed sobą, jakiś wzorzec czy
ideał...:)

doskonałe rymy, np. ułamek/atrament i budowa wiersza;
płynnie się czyta, jedynie tu "Dla Ciebie w przyrodzie
każdy szelest pieśnią,
delikatne dłonie zaraz rapsod kreślą," pieśń, rapsod
... za dużo tego, coś się rwie i rym pieśnią/kreślą
zabija doskonałość o ułamek :) nawet "Twe" i mnogość
zaimków nie razi mocno, bowiem to forma pokornego
listu do Uwielbianej i Podziwianej (tytuł
"Zapatrzenie" brzmiałby bardziej romantycznie i
poetycko - oczywiście nie narzucam, tylko wyrażam
własne zdanie); pozdrawiam

Hm....rewelacja :)

:)) też sobie pomilczę...... i już.

hmm... bez komentarza:) pięknie i tyle

Pięknie, takie utwory aż się proszą o ponowne
przeczytanie, zeby nacieszyć serce. Zastanów sie
jednak, czy w ostatniej zwrotce, nie zastąpić "twe" =
"ucałuję palce", co prawda zmienisz czas z
terażniejszego na przyszły, ale pozbędziesz się
archaizmu, który kłuje w oczy krytyków. Sorki, jeśli
namieszałam. Po Twoich komentarzach czytam, że wiesz
więcej ode mnie.

"lecz jej nie opiszę" - opisałeś i to bardzo
poetycko,pozdrawiam

Kiedy coś nas wprawia w zachwyt często trudno to
wyrazić słowem :)

Tak Marcinie to jest cudowny wiersz...wiedziałam, że
potrafisz bawić się słowem, ale dzisiaj wiem na
pewno..jesteś mistrzem...z pod twojego pióra wychodzi
poezja....miło mi było poczytać...dziękuję..

piękny wiersz kierujesz w stronę poetki, co prawda nie
potrafię pisać tak jakbym chciała...dużo mi brakuje,
ale ...zanucić zawsze mogę o jesieni

Piekny wiersz...:)