zapomnę.
drzwi niedomknięte
prowadzą w wspomnień żar.
w żar, co lodem płonie
i ogniem mrozi nieprzytomnie.
już wiem, że
dmuchać trzeba na zimne,
ogrzewać to, co już wrzące.
mokre od łez już mam policzki.
więc w żar wspomnień iść nie chcę.
zgaś świecę. zamknij drzwi. zapomnę.
Komentarze (1)
W całym życiu szanuj prawdę tak, by twoje słowa były
bardziej wiarygodne od przyrzeczeń innych.
— Sokrates