Zapomniałam

Zapomniałam


zamieszkałam po wewnętrznej stronie
na końcu wąskiej smużki świecenia

tam ogrzany jej ciepłem wosk
zmieniał się w marmurową poświatę

polubiłam jej pastelową barwę i obojętność
nowej nieznanej rzeczywistości

pochwyconej w kształt
chłodnej nieprzeniknionej nicości

ślepy jest los i ślepe jego spojrzenie

poczekałam by nie zaskoczyło mnie
żadne podobieństwo
by mgła zasłoniła czekanie

na co
na kogo

zapomniałam

autor

Sesil

Dodano: 2006-01-14 20:40:41

Ten wiersz przeczytano 586 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie