Zapomniany
Siedzę nad kartką i myślę o wierszu,
Lecz w mojej głowie pustka jest.
Odkąd kontakt z Tobą straciłem,
to moje wiersze tracą sens.
Są bardzo ponure.
Smutne i puste,
tęsknota jedynie wypełnią je.
Gdy byłaś przy mnie byłem szczęśliwy,
a teraz smutek dobija mnie.
Jestem załamany, samotny, zagubiony,
Życie moje zrobiło się szare.
Czuję się teraz jakoś dziwnie,
jak taki miś w kąt rzucony.
Przez dzieci nie chciany,
przez ludzi zapomniany,
kurzem zasypany,
do pudła wrzucony,
szary podarty i zabrudzony.
Komentarze (4)
smutne wiersze też maja swój sens i urok i może warto
pobiec z nim do dziecińswa, do spozywczaka, nawet do
kina, lasu, tak mi sie wydaję ze bardzo chcą wyrwać
się z wszechogarniających ramion miłości - pozdrawiam
:)
drogi autorze, wiersz może by z tego był niezły, ale
proponuję jeszcze nad nim popracować, bo same emocje,
to jeszcze nie wszystko :) w głowie pustka - myśli
puste, wiersze smutne - smutek dobija, w kąt rzucony -
do pudła wrzucony - powielanie, powtarzanie, sugeruję
więcej zróżnicowania, albo wyrzucić co zbędne, spróbuj
obiektywnie przeczytać tekst, wiem, że to z Twojego
punktu widzenia nie jest proste. Życzę sukcesów i nie
martw się, będzie dobrze :)
Rozmyślanie zapisane i możemy to teraz spokojnie
czytać i analizować... +!
Odczucie oddane prawdziwe w wierszu, gdy brak kontaktu
i bliskości Ładny wiersz wzrusza+