Zapomnieć
Dla wszystkich, którzy przekonali się, że miłość to wojna. . .
Kiedyś się dowiesz
Ile smutku doznałam
Ile cierpienia skrywałam
Ile łez wylałam
Samotna
Porzucona
Niczyja
Pozbawiona nadziei
Skrzywdzona przez los, który dał mi
ciebie
Ból i rozpacz bez granic
Za nic
Lecz niedługo to się odmieni
Naprawię zerwane skrzydła
Poszybuję w chmurach jak ptak
Z nowymi marzeniami
Z szansą na lepsze życie
Z wiarą we własne siły
Z nadzieją, że nigdy już cię nie spotkam
Zapomnę o tym, co było
By nie wróciło. . .
-
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.