Zapomnieli

Nie zauważyłeś gdy spadłam...

Stałam nad przepaścią,
Wiecznością była ta chwila.
Myśli przebiegały przez głowę.
Rozłożyłam swe skrzydła
Choć ptakiem byłam – skrzydła były motyla.
Nie poleciałam w przepaści otchłanie
Spadłam w dół wprost na nie…–
Na ociężałe słońca wstawanie
Na krzyk, bez krzyku dziecka łkanie.
I stanę raz jeszcze nad tą przepaścią
I spadnę…spadnę – jako chwila –
Zapomną - -

Wszystkim którzy nie potrafią odbić sie od dna

autor

rafka

Napisany: 2005-04-06 Dodano: 2006-11-13 08:34:08

Ten wiersz przeczytano 376 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie