Zapomnienie
Szła po plaży wzdłuż wybrzeża
Postać zwana zapomnieniem
Zostawiając ślady w piasku
Zaznaczała swe istnienie
Lecz po chwili, w mgnieniu oka
Przyszła fala wszystko zmyła
A ta postać pełna smutku
Poszła wprost przed siebie
Nie pozostawiła śladów
Pewnie nikt już o niej nie wie
autor
AnnConn
Dodano: 2015-11-12 20:18:06
Ten wiersz przeczytano 362 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Ładnie:-)
Pozdrawiam:-)
/a ta postać pełna smutku
maszeruje wprost przed siebie
nie pozostawiając śladów
pewnie nikt już o niej nie wie/
- przepraszam że się pomądrzyłem ale tak mi lepiej
brzmi
fajna refleksja...morska...fajny ośmiozgłoskowiec
rytmiczny (by był)
gdyby trzeci od końca wers też zrytmizować, (np.
zamiast poszła, napisać maszeruje)
Masz mój głos :)