Zapóźna tęsknota

Patrząc na dwa zdjęcia od Ciebie...

Zapóźna tęsknota…
Zapóźna tęsknota tęskni za późno
Gdy czas tęsknić dawno już minął…
Zapóźna tęsknota nie śpi po nocach
Bo i tak po czasie wstała ze snu czasu już więcej nie dostanie…
Zapóźna tęsknota głośno słucha muzyki
Żeby choć trochę wyciszyć głos myśli
Co szepczą szaleńczo „za późno”…
Zapóźna tęsknota zapala świeczkę
By nie siedzieć po ciemku
I tak ma straszny splin…
Zapóźna tęsknota upija się kawą
Od świtu do nocy, od nocy do świtu
Bez cukru – cóż szkodzi ciut więcej goryczy…
Zapóźna tęsknota chce mocno zatęsknić
Lecz tęsknić za bardzo po czasie nie umie
A nawet chęci jej brak by trochę potęsknić…
Zapóźna tęsknota dużo wierszy pisuje
Bo na żale czas przedni
A nic tak natchnienia nie nęci…
Zapóźna tęsknota patrzy na Twe zdjęcia
I czuć się oducza bo niestety już dziś
Za późno, za późno, za późno
Za późno…

Wszystkim, dla których już za późno...

autor

Krzysztof Gorczyca

Napisany: 2002-08-03 Dodano: 2006-03-04 14:37:53

Ten wiersz przeczytano 520 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie