Zatańczmy

Spotkajmy się w parku pod dębem,
zostawmy na ławce świat cały,
połączmy swe dłonie i piersi,
słuchajmy – już drzewa zagrały.

W takt serca gorących porywów,
wirujmy jak liście na wietrze,
wyczujmy swój rytm i unieśmy
swe stopy jak piórka w powietrze.

Bez słowa znajdziemy odpowiedź,
gdy w tańcu pragnącym zbliżeni,
swój oddech i ciepło ciał naszych
zamkniemy na zawsze w przestrzeni.

Gdy pora pożegnań nadejdzie,
niech chwila ta trwa nieskończenie,
zostanie nam z tańca na zawsze
oddechu i ciepła wspomnienie.

...tylko tyle...

autor

Ada

Napisany: 2007-10-06 Dodano: 2007-10-06 08:32:57

Ten wiersz przeczytano 662 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Sylabiczny Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie