Zatracenie
Poezję rozkoszy
scałuję z ust Twoich
melodią uśmiechu
będę otulona.
Zakamarki duszy
odwiedzę po cichu
podejdę po mału
chwycisz mnie w ramiona.
Zatracę się w Tobie,
zapomnę,że jestem
i z miłości skonam.
autor
Osamotniona20
Dodano: 2008-06-17 19:14:05
Ten wiersz przeczytano 599 razy
Oddanych głosów: 23
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
Ale po co zaraz konać?/ trzeb żyć! :)
ładnie, treściwie (tak jak lubię)
Bardzo piękny i delikatny wiersz... a ostatnie dwa
wersy są cudne. Tak mało słów potrzeba dwojgu
zakochanym...
Cudowne zatracenie. Miłość po brzegi, do dna... do
zatracenia.
zatracić się w w rozkoszy,,w uśmiechu w Tobie,schowac
w zakamarkach duszy i skonać z miłości...jakiej
wielkiej miłości...piękne wyznanie miłości...pięknie
napisane .
Kilka słów, a z wiersza bije wręcz ciepło uczucia
jakim darzy się dwoje ludzi. Zrozumienie między nimi i
ich namiętność
Bardzo ładny wiersz o miłości- ładne delikatne pióro
przez to i wiersz leciutki i zwiewny.
Treść i forma starannie przemyślana.
oj można się zatracic w miłości szczególnie na samym
początku aczkolwiek jeżeli się ją pielęgnuje
odpowiednio to zawsze można czuc tę iskrę co rozpala
serce.....ładny wiersz