Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Zatracenie


brak myśli czy pustka owładnęła ciało
rozpalone puste a wciąż jemu mało
dotyku i ciepła w blasku ognia chłód
rozum podpowiada gdybyś tylko mógł
zimą zalać łąki soczystą zielenią
zebrać z nieba gwiazdy co nocą się mienią
wlać je w jezior lustra które mróz skuł w lód
ogrzać spojrzeniami za oknami chłód
rozpalić ogniska w sercach dać oddech głęboki
nałożyć na usta jak pieczęć uśmiech szczery szeroki
i kazać mu tam zostać rozkazać tam tkwić
dzień po dniu nasnuwamy chwile na pajęczą nić
zbyt słabą by wytrzymała wichry i zadymy
gdy w niebo wciąż biją wysokie kominy
tony smrodu co kłębią się i zbierają w chmury
a te tłamszą w nas duszą wciąż nowe rewiry
pochłaniają przestrzeń...

a na odkupienia z nieba sypie śnieg
człowiek zagubiony dawno w grobie legł

autor

aanka

Dodano: 2012-03-03 00:33:28
Ten wiersz przeczytano 661 razy
Oddanych głosów: 22
Rodzaj Nieregularny Klimat Smutny Tematyka Życie
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (15)

mmama mmama

Wielość tenmatyczna daje wiele do myslenia
a tymsamym stanowi wartość twórczą
p o z d r a w i a m

Tessa50 Tessa50

Bardzo mocny w przekazie wiersz, tak bliskie memu
sercu te odczucia... serdecznie pozdrawiam i dziękuję
:)

użytkownik usunięty użytkownik usunięty

Witaj. Zrezygnowałbym z inwersji "jezior lustra" i
napisałbym "lustra jezior". W mojej ocenie inwersja
sprawia, że rozmowa autora z czytelnikiem jest
prowadzona nieco w sztucznym języku. I ten wers też
bym przemeblował : nałożyć na usta jak pieczęć uśmiech
szczery szeroki / jak pieczęć nałożyć na usta uśmiech
szczery szeroki. To są moje takie subiektywne
odczucia. Klimat dla mnie raczej wręcz dramatyczny.
Myślę, że każdy gatunek, który zdominuje jakiś system
ekologiczny odciska na nim swoje piętno. A staruszka
Ziemia znosi to cierpliwie i niewzruszona pędzi przez
odchłań kosmosu krążąc wokół Słońca. Czasami ziewnie
jakimś większym wulkanem aby podnieść życiu
poprzeczkę. A w puencie zgadzamy się zesobą. Człowiek
prędzej czy później zejdzie z tej sceny, a nadal będą
wiały wiatry, niebo będzie płakać deszczem lub sypnie
śniegiem. A czas niewzruszony nadal będzie kruszył
skały. Tylko nie będzie komu tego zobaczyć. Pozdrawiam
ciepło.

mariat mariat

Troszkę ostatni wers popsuł smak wiersza i niezupełnie
tak jest jak piszesz, bo zagubionych 'czlowieczków'
jest dookoła pełno.
"dzień po dnu nasnuwamy chwile na pajęczą nić" = tu
masz literówkę = dniu.

Skromny. Skromny.

Wspomnienia do mnie przemawiają , bardzo urokliwy ten
wiersz, bardzo piękny,choć taki smutny.
Pozdrawiam skromnie :)

skorusa skorusa

...Przyroda doda nam siły i sama zrobi co może żeby
nocą gwiazdy świeciły i było zielono na
dworze,zobaczymy ze wiosna i ze słoneczko wyszło i z
nadzieją w sercu popatrzymy w przyszłość....pozdrawiam
serdecznie.

sylwiam71 sylwiam71

Wiersz osobisty, wzruszający, dociera:)

NOCNYMOTYL NOCNYMOTYL

..... + ..... :-) Piękny...wzruszający i
ciepły... :-)

użytkownik usunięty użytkownik usunięty

Refleksyjny wiersz Aniu!
++++++++

Pozdrawiam serdecznie i dziękuję :))

Czatinka Czatinka

Stłamszona dusza i rewiry człowieka zgubiły.

ewciaw1963 ewciaw1963

Ciekawa refleksja, szczególnie ujął mnie ten fragment
- "rozpalić ogniska w sercach dać oddech głęboki
nałożyć na usta jak pieczęć uśmiech szczery szeroki
i kazać mu tam zostać rozkazać tam tkwić".Pozdrawiam
serdecznie...

aranek aranek

Dziękuję za komentarz pod wierszem,który w nocy
zdecydowałam się jednak skasować - pomyślałam że to
byłby niejako dodatkowy pręgierz i zbyt bolesne
przesłanie w tym miejscu. Dziękuję i pozdrawiam:):)

grażyna-elżbieta grażyna-elżbieta

Z życia wzięty, wzbudza do refleksji. Cieplutko
pozdrawiam

Sotek Sotek

Bardzo zmyślnie o zatraceniu. Temat oddany ciekawie,
przeplatane wątki oddają rzeczywistość porównywalną do
sytuacji w życiu. Wiersz przyciągający uwagę
czytelnika. Pozdrawiam:)

aranek aranek

Taki egzystencjalny wiersz, podbarwiony cieplejszymi
romantycznymi nutami/rozpalić ogniska w sercach...
nałożyć na usta jak pieczęć uśmiech szczery../.
Miejmy nadzieję,że świat się zatrzyma.
Pozdrawiam ciepło:)

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »