Zatracenie
Rozmieniłem się na drobne
zaprzeczyłem ideałom
czy to do mnie jest podobne?
Ja innego siebie znałem
zwyciężyła głupia pycha
wiążąc silnie moje ręce
zło za rogiem ciągle czyha
i pożera ludzkie serce
dzisiaj klękam na kolanach
oby tylko nie za późno
może będzie darowana
wielka wina za mą próżność
autor
chacharek
Dodano: 2015-03-24 16:43:23
Ten wiersz przeczytano 1061 razy
Oddanych głosów: 42
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (34)
to sztuka przyznać się do wad i błędów, niewielu tak
czyni,,,,ciekawie,pozdrawiam
Narozrabiales, "moja wina, moja wina, moja bardzo
wielka wina" ;)
Ładnie ująłeś to co w życiu ważne, czyli zrozumienie
swojego błędu. Czasami trudno jest się do niego
przyznać:) Miło było przeczytać:) Pozdrawiam:)
Ladny refleksyjny wiersz pozdrawiam