Zatracenie
Rozmieniłem się na drobne
zaprzeczyłem ideałom
czy to do mnie jest podobne?
Ja innego siebie znałem
zwyciężyła głupia pycha
wiążąc silnie moje ręce
zło za rogiem ciągle czyha
i pożera ludzkie serce
dzisiaj klękam na kolanach
oby tylko nie za późno
może będzie darowana
wielka wina za mą próżność
autor
chacharek
Dodano: 2015-03-24 16:43:23
Ten wiersz przeczytano 1060 razy
Oddanych głosów: 42
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (34)
Bardzo interesujący refleksyjny wiersz,
pozdrawiam .
na żal, skruchę i mocne postanowienie poprawy nigdy
nie jest za późno, wymowny
Refleksyjnie o życiu.
Pozdrawiam
trzymam kciuki:) pozdrawiam
czasem trzeba zatracić myśli
żeby wróciła normalność
super refleksja
pozdrawiam
Bóg odpuszcza winy gdy szczerze za nie żałujemy. Nigdy
nie jest za późno. Ciekawie mówisz o błądzeniu.
Pozdrawiam
-- nigdy nie jest za późno..
po-ZDRÓWKA ... :)
Wiersz dobry, Chacharku, ale uporzadkuj interpunkcje i
wielkie litery - wiesz, alba wszedzie, albo wyrzuc :)
Wiersz zabrzmiał jak spowiedź wielkanocna. Podobno na
skruchę nigdy
nie jest za późno. Miłego wieczoru.
Chodzili z Nim i... rozmienili się wszyscy. Ale nie -
zatracili (tylko jeden, który nie klęknął).
Dobrego wieczoru!
bywa...wazne jednak ze wiesz co sie swieci.pozdr
Mea culpa ! Zrobiłeś szczere rozliczenie z próżnością,
ale to już przeszłośc :)
Pozdrawiam !
Dobry wiersz,a próżność cóż nie jest dobrą cechą,lecz
Autora o nią nie podejrzewam,aczkolwiek na portalu
można znaleźć osoby cierpiące na takową przypadłość w
nadmiarze...
Miłego wieczoru życzę:)
Bardzo ludzkie, ładnie podane.
Podoba...
Robić błędy to rzecz ludzka,wybaczac
Zaś,boska.Jak trzeba,klęcz do skutku,aż
ulegnie:)Pozdrawiam cieplutko:)