Zatrzymać w pamięci

Zatrzymam na dłużej jesienne zapachy,
dojrzałe kasztany, żołędzie i liście.
W pamięci zapiszę przepiękne pejzaże,
w zasnutej fioletem kopule, choć mglistej.
--
W niej tyle piękności w lirycznej oprawie,
blask liści żółtawych przeplata się z niebem.
Niepokój wzlatuje wraz z wiatrem w przestworza
i nuty żałobnej do serc już nie wleje.
--
Linia horyzontu, jak miodowa wstążka,
a tam, w jej zwiędłościach, słoneczność się wdzięczy.
Zwiewny taniec liści barwny spektakl daje,
na białej osnowie delikatnej przędzy.
--
Choć jesień gra złudą, i tak jest cudowna.
To nic, że w niej smutek, i że melancholia…
Próbuje nas wdzięcznie urokiem swym mamić,
ubarwiać nam duszę, acz jest niepokorna..

autor

ElaK

Napisany: 2022-11-05 Dodano: 2022-11-05 07:50:25

Ten wiersz przeczytano 1029 razy

Oddanych głosów: 17

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie