Zatrzymał wzrok
przed starym wiszącym mostem
pomiędzy lękiem a nadzieją
myśli ma rozbiegane
czuje się zagubiony
i samotny
nie słyszy wołania
na przeżycie szaleństwa
z duchem fantazji
pomimo trudności
wciąż odczuwa
wewnętrzną naturę zaufania
kiedyś
wykona pierwszy krok
spełnionym uczuciem
zachodzącego słońca
bo ktoś
z utęsknieniem czeka
autor
Iris&
Dodano: 2019-03-05 14:20:54
Ten wiersz przeczytano 1400 razy
Oddanych głosów: 39
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (35)
Ładnie i ciekawie.
Chylę czoło. Niegodzien komentować.
Ciekawy wiersz, pełen nadziei. Pozdrawiam.
Tak pięknie w Twoim wierszu.
Popraw spełnionym . Pozdrawiam bardzo serdecznie
Mariolko i życzę miłego dnia.
Kocham ten optymizm w Twoich wierszach moja droga
Mariolko. Można zawsze znaleźć pomocną dłoń kiedy
niepewność pustoszy wnętrze.
Cieszy mnie to, że Twoje wiersze co raz bardziej
dojrzewają.
Pozdrawiam buziaczkiem :)))))