Zatrzymał wzrok
przed starym wiszącym mostem
pomiędzy lękiem a nadzieją
myśli ma rozbiegane
czuje się zagubiony
i samotny
nie słyszy wołania
na przeżycie szaleństwa
z duchem fantazji
pomimo trudności
wciąż odczuwa
wewnętrzną naturę zaufania
kiedyś
wykona pierwszy krok
spełnionym uczuciem
zachodzącego słońca
bo ktoś
z utęsknieniem czeka
autor
Iris&
Dodano: 2019-03-05 14:20:54
Ten wiersz przeczytano 1401 razy
Oddanych głosów: 39
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (35)
Ładnie:))pozdrawiam
PIĘKNIE!!
Dobranoc Iris&-ku:)
Ładnie. Z nadzieją.
Pozdrawiam:)
Sama finezja, prima wiersz...
Przepięknie, najpiękniejsze jest zatrzymanie w
Miłości.
Kiedyś...
Piękny!
Mariolka, wiersz pełen optymizmu z dużą dozą refleksji
dobrze jest wiedzieć, że ktoś, czeka:)
Pozdrawiam jak zawsze serdecznie i z uśmiechem, Ola:)
niech się spełni Twoje życzenie ...
Jest nadzieja.
Miłego wieczoru, Irisku :)
Truno jest pokonac lęk więc potrzebny jest taki most
optymizmu by moc przyjść na właściwą słoneczną stronę
życia
Pozdrawiam serdecznie Marioluś
Buziaczki Kochana :*
Wiersz pełen optymizmu a z nim z pewnością łatwiej
osiągnąć cel.
Ładny refleksyjny wiersz.
Pozdrawiam.
Marek
Trzeba pokonać ten most z optymizmem.Pozdrawiam.
Witaj Mariolko:)
Cieszy mnie także Twój optymizm:)
Pozdrawiam serdecznie:)
Niech "kiedyś", będzie jak najbliżej w czasie.
Pozdrawiam
Ładnie, z nadzieją na przekroczenie mostu pomiędzy
lękiem a nadzieją :)