Zawiedzenie
Cisza.
Rozpacz.
Smutek.
Przedrzec się chce życia melodia.
Serce śpiewa,dusza tańczy
Wśród radości pomarańczy.
Nie poddałam się,walczyłam,wygrałam
W grobie szczęścia zakopac nie dałam.
Przyszedłeś ty,łopatę miałeś
Duszę mą w głąb ziemi wysłałeś.
W grobie nikczemnosci zakopałeś.
W tle słychac melodię Mozarta,
Na stół rzucona wyroku karta.
Serce wycięte na grobie leży,
Dzwon bije w nienawiści wieży.
Echo.
Gorycz.
Płacz.
autor
WenąNawiedzona
Dodano: 2010-05-06 21:41:31
Ten wiersz przeczytano 645 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
WenoNawiedzona. Dlaczego już nie piszesz?