zawieszony pomiędzy
myśl zastygła z zachwytu
słuchając wlewanych do ucha
szeptów obietnic wiecznej wielkiej
każda część nerwu ogłaszała to
uśmiechy dotyk pieszczota stały się
uwielbieniem oddaniem
broniąc się przed tym uczuciem
wylewał wiadro zimnej
na rozgorączkowaną głowę
biegł do lasu
wykrzyczeć swój żal
po czym wracał i marzył znowu
a ranek wstawał przykrym przebudzeniem
chłodnej niezmiętej pościeli
autor
wrześniowa
Dodano: 2010-02-20 10:51:39
Ten wiersz przeczytano 506 razy
Oddanych głosów: 16
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (12)
A więc są i tacy , co miłości się boją? I na co im to?
Broni się przed, choć marzy o i tęskni za, więc
pościel pozostanie niezmięta.
Zakazana miłość. Zawisł pomiędzy. Pięknie.
:)))))))))..przyda się mi ten kubeł..na ostudę
:)..Oczko :).. M.
Tak Zyto, masz rację. Częsta z Danusią odpowiadamy
sobie na wiersze, To jest nasza wzajemna inspiracja,
jak bym powiedział, prawie piszemy jak w duecie,
uzupełniamy się. To jest świetna zabawa, lubimy tak
się bawić poezją.Fantazji nam nie brakuje.
Odnośnie wiersza, jak zwykle wymownie piękny.
Pozdrawiam serdecznie.
Widzę, że zainspirowana zostałaś kubłem zimnej wody
Arta.Lubię takie dyskusje w wierszach.O wiele
ciekawsze od tych niesmacznych, które skrzętnie
omijam.
Wykrzyczeć żal, zaprowadzić równowagę emocjonalną,
pięknie :)
"Niezmięta (razem) pościel jest jak ten kubeł zimnej
wody. To były tylko marzenia, sen.
Wyobraźnia maluje pięknymi kolorami obraz szczęścia.
Doznania fizyczne ten obraz wzmacniają. Autorka stawia
pytanie - czy naprawdę tak było? Czy są to tylko
wspomnienia? Peel biegnie do lasu, aby wykrzyczeć swój
żal. Pomaga mu w tym wiadro wody wylanej na
rozgorączkowaną głowę.Zmięta pościel jest obrazem-no
właśnie czego? Klęski? Radości? Nie wiem. Wiersz
tajemniczy, dlatego skłonił mnie do takiej
interpretacji.To mają w sobie wiersze białe.
Zaciekawiają i zmuszają do myślenia.Najserdeczniejsze
pozdrowienia.
Nie kocham się w wierszach białych, możne dlatego że
nie przemawiają do mnie zapamiętała treścią.
bardzo dobry wiersz! pozdrawiam :)
:) cyt.biegł do lasu
wykrzyczeć swój żal
po czym wracał i marzył znowu
Złapanie nastroju napędzającej chwili