Zawisła na skakance...

Minuta ciszy, bejowicze...

Chciała umrzeć, bo nie mogła żyć z upokorzeniem,
bo życie nie może być jednym wielkim marzeniem,
Umrzeć jest łatwiej, nie musi się męczyć
Koledzy - niekoledzy potrafili tylko dręczyć.

Zawisła na skakance, którą bawiła się kiedyś,
Nie widziała sensu, nie chciała już żyć.
To oni podali jej skakankę,
Czy traktowali ją, jak koleżankę?

Nie widzieli, czy nie chcieli widzieć?
Nie współczuli, bali się powiedzieć
stop, koniec, dosyć tego
Czy ty też będziesz taki, drogi kolego?

Tak nie musi być.

autor

malena15

Napisany: 2006-10-27 Dodano: 2006-10-27 19:24:42

Ten wiersz przeczytano 475 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie