Zawistna rzeczywistość
Dla wszystkich ludzi..by zrozumieli sens tego utworu i sens życia..
Jakże dziwny jest ten świat,
gdyż pozostaje z niego tylko wrak.
Ludzkie zachowania są dziwne,
ja ich nie rozumiem, bo taka już jestem, że
zawiści wytłumaczyć nie umiem.
I My tak stworzeni na Obraz..
Robimy ze swych serc twardy głaz.
Patrzymy na cierpienie,
nie umiemy reagować,
czy nasze dobre uczucia trzeba głęboko
chować..?
Boimy się walczyć,
strach bezkarny stoi,
on udaje, że jest silny,
on się nas nie boi.
A My ślepi wciąż i głusi na wszelkie
dobroci,
przy ludzkim zachowaniu więdnie kwiat
paproci.
Nie rozumiem i nie umiem pojąć tej
głupoty,
tej co mnie otacza, faktycznej dziwoty.
Zamiast ludzkość razem wspierać się na
duchu,
wszystko tkwi w bogactwie,
w tym złośliwym ruchu.
Ludzie sami utrudniają sobie swoje
życie,
często guzik ich obchodzi, cudze, inne
bycie.
Każdy patrząc w rzeczywistość w osłupienie
wpada,
ale zamiast dobrze czynić, tlyko dobrze
gada.
A Bóg patrzy na tę ludzką paranoję..? Pełną
strachu, wojny i chorych urojeń..?
On zmuszony..my go do patrzenia na zło
zmuszamy,
bo sami siebie nawzajem karamy.
Bo to Diabeł zawładnął ludźmi,
Diabeł zawładnął świtem,
on jest Naszym wrogiem,
on jest Naszym katem.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.