***
Rzeczywistość ma
tylko jedną twarz,
pełnią magnetyzmu księżyca
władającą uśmiechem
spienionych drgań.
Cel ma
tylko jedno spojrzenie,
którym odmierzam natchnione sobą
jestem
i tyle więcej oddechów
ile potrzebuję
by żyć wiecznie.
Rzeczywistość ma
tylko dwie pragnące dłonie,
które nakarmię
szczerą bez rzeczą realności
i dotykiem czułością opętanym.
Wydrążone
rozciągniętą nocą ciało
zasypia w umykającym
tylko cieniu kojącej
Postaci
Komentarze (7)
tak to prawda tylko rzeczywistość ma niezmienione
oblicze...pozdrawiam..
W końcu: może nie odpłynie marzenie. Albo odejdzie ku
zapomnieniu, razem z Cieniem.
Pozdrawiam :)
A "bezrzecz" nie poprawiona :)..Bo napisałbym
razem..To ma głębszy sens.. M.
Jeśli dla kogoś ten wiersz jest pomieszaniem z
poplątaniem to.. gratuluję. :)) Ja tu jednak widzę
sporo sensu i piękna.
Kolejne pomieszanie z poplątaniem.
Nikuś masz rację rzeczywistość ma tylko jedną
twarz .Piękne głębokie przemyślenie
.....Pozdrawiam.
Zadumałam się nad Twoim wierszem, rzeczywistość ni jak
się ma do marzeń, które czasami się
spełniają...pozdrawiam :)